หากเป็นเมื่อก่อน แนวข้อสอบต่าง ๆ หายากเหลือเกิน ใครที่รู้จักคนเยอะ ๆ ก็จะได้เปรียบ ทุกวันนี้ข้อได้เปรียบนั้นเริ่มลดลงเพราะว่าข้อมูลต่าง ๆ สามารถหาได้ในอินเตอร์เน็ต แนวข้อสอบนี้ก็เป็นอีกอย่างที่จะสามารถชี้แนวทางให้หลาย ๆ ท่านได้เดินไปถูกทาง
ข้อสอบของไทยโอบายาชินั้นไม่ยาก (เป็นกากบาท ก. ข. ค. และ ง. ซึ่งหลายท่านคุ้นเคยกันดี) ข้อสอบมีทั้งหมด 20 ข้อ มีเนื้อหาทั้งหมด 4 วิชาหลัก ๆ คือ
- Soil & Foundation
- Reinforced Concrete Design (RC Design)
- Structural (Theory & Analysis)
- Steel Design บางมหาลัยฯเรียกวิชานี้ว่า ทิมเบอร์ (Timber & Steel Design) แต่ว่าไม่ได้สอนทิมเบอร์อย่างที่ชื่อเรียก
คำบรรยายโจทย์อยู่ใต้ภาพ
คำถามคือ เหล็กข้ออ้อยในคานคอนกรีตอยู่ใกล้กันมากสุดได้เท่าไหร่ (ระยะ x ที่น้อยที่สุด)
อันนี้เป็นเหมือนพวก Code ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้เปิดตำราดูว่าต้องตอบอะไร
Structural (Theory & Analysis)
เนื้อหาในวิชา Soil เกินคาดผมไปพอสมควร
คำถามของโจทย์คือ ให้หาแรงดันดินที่ระดับความลึก 3 เมตร ในสภาวะ Passive. (แรงดันดินด้านข้างมี 3 สภาวะ คือ Active Passive and At rest. มั้งน่ะ) ในข้อสอบ(Thai Obayashi)จะให้สมการมาครบเลยทีเดียว จะว่าไปก็ไม่ยาก
อีกข้อหนึ่ง ให้ประมาณการรับน้ำหนักของเสาเข็ม แต่เป็นดินแบบ Overconsolidated Ratio (OCR) ข้อนี้ผมจำรายละเอียดไม่ได้
อีกข้อหนึ่ง ให้ประมาณการรับน้ำหนักของเสาเข็ม แต่เป็นดินแบบ Overconsolidated Ratio (OCR) ข้อนี้ผมจำรายละเอียดไม่ได้
Reinforced Concrete Design (RC Design)
คำบรรยายโจทย์อยู่ใต้ภาพ
ในพื้นคอนกรีตเสริมเหล็กใช้เหล็กเสริมด้านล่างเป็นเหล็กข้ออ้อยขนาด 12 มม. ทุก ๆ 20 ซม. ถามว่าจะสามารถใช้เหล็กอะไรแทนได้ ตัวเลือกก็จะเป็นประมาณว่า DB16@25, DB20@35...
ให้วิเคราะห์ว่า ที่ระยะ x = 2 m. มีแรงเฉือนหรือโมเมนต์ดัดเกิดขึ้นเท่าไหร่
อันนี้เป็นเหมือนพวก Code ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้เปิดตำราดูว่าต้องตอบอะไร
Structural (Theory & Analysis)
คำบรรยายโจทย์อยู่ใต้ภาพ
ชิ้นส่วน AB จะรับแรงได้เท่าไหร่?
ปลายคานด้านซ้ายวางบนบานพับ (Hinge) ตรงกลางคานมีเหล็กยึดคานไว้ ถ้าหน่วยแรงที่ยอมให้ของเหล็กเท่ากับ 1800 กก./ซม.^2 ต้องใช้เหล็กหน้าตัดเท่าใด โจทย์บอกค่า w และ L คำนวนไม่ยาก
รถบรรทุกมีสเปก(spec)ตามรูป กำลังจะข้ามหลุมกว้าง 2 ม. ซึ่งมีคานวางพาดผ่าน หาค่าแรงเฉือนสูงสุด หรือโมเมนต์สูงสุด (ควรฝึกหาแรงทั้ง 2 นี้ให้เป็นก่อนไปสอบ)
รถบรรทุกมีสเปก(spec)ตามรูป กำลังจะข้ามสะพานกว้าง 5 ม. ซึ่งมีคานวางพาดผ่าน หาค่าแรงเฉือนสูงสุดหรือโมเมนต์สูงสุด (ควรฝึกหาแรงทั้ง 2 นี้ให้เป็นก่อนไปสอบ)
Steel Design
คำบรรยายโจทย์อยู่ใต้ภาพ
ภาพด้านบน ผมพยายามวาดเป็นรูปหูช้าง ให้ค่ากำลังรอยเชื่อมที่ยอมให้ อันนี้ผมจำหน้าตาโจทย์ไม่ค่อยได้ รู้สึกว่าไม่ยาก รู้สึกว่าเคยทำได้ (น่าเสียดายที่ตอนนั้นทำไม่ได้)
นอกจากนี้ยังมีข้อสอบที่ให้หากำลังรับแรงอัดที่ยอมให้ของเสาเหล็ก (เป็นเสาธรรมดา ๆ พื้นฐาน) มีสมการให้ครบ ขั้นแรกก็หากำลังรับแรงอัดที่ยอมให้ แล้วก็เอาไปคูณกับพื้นที่หน้าตัด
เกี่ยวกับการเดินทางไปสอบของผู้เขียน
ผมเป็นคนต่างจังหวัดที่ไม่ได้เข้ากรุงเทพบ่อยนัก เท่าที่จำได้ เข้ากรุงเทพล่าสุดก็ตอน ม.4 ตอนไปสอบ รร.เตรียมทหาร เทคโนโลยีหลาย ๆ อย่างก็ไม่มีในเมืองผม ผมได้เข้าใจคำว่า"บ้านนอกเข้ากรุง"มากขึ้น ผมตื่นเต้นกับรางรถไฟฟ้า ผมจะเดินเข้าไปส่องดูรางชัด ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่มาเป่านกหวีด แล้วไล่ผมให้ถอยออกห่าง ๆ (ผมไม่ได้เข้าไปใกล้มากจนเป็นอันตรายต่อตัวเอง) ตอนซื้อบัตรรถไฟฟ้า BTS ก็ตื่นเต้นน่าดู ตอนเอาบัตรสอดเข้าเครื่องเพื่อให้ประตูเปิดยิ่งสนุก ต้องเร่งรีบ ทำตัวเฉื่อย ๆ อยู่ที่นี้ไม่ได้ เหตุการณ์ทุก ๆ อย่างรอบตัวเหมือนเร็ว 3 เท่าของชีวิตปกติของผม
เพื่อนผมต่างพากันมาเอง บ้างก็มากับแฟน คงมีแค่ผมที่พ่อแม่มาส่งถึงตึกนันทวันเลย พ่อแม่เองก็เพิ่งขึ้นรถไฟฟ้า BTS เป็นครั้งแรกเหมือนผม เป็นธรรมดาของผู้ที่ไม่ชินกับความเร่งรีบ เลยดูเป็นแบบบ้านนอกเข้ากรุง มันจริงอย่างที่คำพูดนั้นแหล่ะ ตื่นเต้นกับเรื่องธรรมดา ๆ (ที่ไม่ธรรมดาสำหรับบ้านนอก)
อนาคตใครจะรู้ ผมอาจเป็นเด็กบ้านนอกต่อไป หรือได้เข้าไปทำงานที่บริษัทแห่งนี้ แล้วปรับตัว มีฐานะขึ้นมา(กว่าที่เคย) อย่างไรก็ตามผมอาจไม่ได้มีความสุขกับชีวิตที่ต้องวิ่ง ต้องดิ้นรน อย่างที่ว่า อนาคตไม่แน่นอน
Reference
สอบปี 2558 ณ ตึกนันทวัน (Thai Obayashi)
Steel Design
คำบรรยายโจทย์อยู่ใต้ภาพ
ข้อสอบง่าย ๆ ก็จะเป็นดังในภาพด้านบน คือถามหาระยะประสิทธิผลของเสา
นอกจากนี้ยังมีข้อสอบที่ให้หากำลังรับแรงอัดที่ยอมให้ของเสาเหล็ก (เป็นเสาธรรมดา ๆ พื้นฐาน) มีสมการให้ครบ ขั้นแรกก็หากำลังรับแรงอัดที่ยอมให้ แล้วก็เอาไปคูณกับพื้นที่หน้าตัด
เกี่ยวกับการเดินทางไปสอบของผู้เขียน
ผมเป็นคนต่างจังหวัดที่ไม่ได้เข้ากรุงเทพบ่อยนัก เท่าที่จำได้ เข้ากรุงเทพล่าสุดก็ตอน ม.4 ตอนไปสอบ รร.เตรียมทหาร เทคโนโลยีหลาย ๆ อย่างก็ไม่มีในเมืองผม ผมได้เข้าใจคำว่า"บ้านนอกเข้ากรุง"มากขึ้น ผมตื่นเต้นกับรางรถไฟฟ้า ผมจะเดินเข้าไปส่องดูรางชัด ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่มาเป่านกหวีด แล้วไล่ผมให้ถอยออกห่าง ๆ (ผมไม่ได้เข้าไปใกล้มากจนเป็นอันตรายต่อตัวเอง) ตอนซื้อบัตรรถไฟฟ้า BTS ก็ตื่นเต้นน่าดู ตอนเอาบัตรสอดเข้าเครื่องเพื่อให้ประตูเปิดยิ่งสนุก ต้องเร่งรีบ ทำตัวเฉื่อย ๆ อยู่ที่นี้ไม่ได้ เหตุการณ์ทุก ๆ อย่างรอบตัวเหมือนเร็ว 3 เท่าของชีวิตปกติของผม
เพื่อนผมต่างพากันมาเอง บ้างก็มากับแฟน คงมีแค่ผมที่พ่อแม่มาส่งถึงตึกนันทวันเลย พ่อแม่เองก็เพิ่งขึ้นรถไฟฟ้า BTS เป็นครั้งแรกเหมือนผม เป็นธรรมดาของผู้ที่ไม่ชินกับความเร่งรีบ เลยดูเป็นแบบบ้านนอกเข้ากรุง มันจริงอย่างที่คำพูดนั้นแหล่ะ ตื่นเต้นกับเรื่องธรรมดา ๆ (ที่ไม่ธรรมดาสำหรับบ้านนอก)
อนาคตใครจะรู้ ผมอาจเป็นเด็กบ้านนอกต่อไป หรือได้เข้าไปทำงานที่บริษัทแห่งนี้ แล้วปรับตัว มีฐานะขึ้นมา(กว่าที่เคย) อย่างไรก็ตามผมอาจไม่ได้มีความสุขกับชีวิตที่ต้องวิ่ง ต้องดิ้นรน อย่างที่ว่า อนาคตไม่แน่นอน
Reference
สอบปี 2558 ณ ตึกนันทวัน (Thai Obayashi)
