ประวัติที่เกี่ยวกับบ้าน และผู้ไร้บ้าน

       บ้าน (Home) เป็นสถานที่อยู่อาศัย ที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยถาวรหรือชั่วคราว สำหรับบุคคลในครอบครัว ใช้ในครัวเรือนหรือหลายครอบครัว มันมักจะเป็นบ้าน(house) อพาร์ทเม้นหรืออาคารอื่น ๆ

       บ้าน(Home) ยังรวมถึงพื้นที่ทางการเกษตร และสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับสัตว์เลี้ยงอีกด้วย

       บ้านเป็นที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัยมากขึ้น ซึ่งหลีกเลี่ยงผู้ที่จะมาทำสิ่งผิดกฏหมายที่ซึ่งบางครั้งมักพบในสลัมและชุมชนกระท่อม

       บ้านหลายๆหลัง มักจะเรียกว่าเป็น ชุมชน เมือง หรือจังหวัด ฯลฯ





ประวัติศาสตร์เกี่ยวกับบ้าน
       บ้านถูกสร้างขึ้นมายาวนาน เริ่มจากการสร้างเป็นกระท่อมขนาดเล็ก(huts) และต่อมาครอบครัวมีขนาดใหญ่ขึ้นจึงได้สร้างกระท่อมที่มีความยาวมากขึ้น(longhouses) ได้ถูกนำมาใช้สำหรับการใช้ชีวิตตั้งแต่ปลายยุคหินใหม่

บ้านที่พัฒนามาจากกระท่อม
บ้านสมัยโบราณ (กระท่อม)















จิตวิทยาที่เกี่ยวกับบ้าน

       บ้านทั่วไปเป็นสถานที่ที่มีความสัมพันธ์กับเจ้าของบ้าน มีการถกเถียงกันอยู่ว่า ในทางจิตวิทยา "โดยทั่วไป ความรู้สึกที่แข็งแกร่งของบ้านนั้นเกิดจากภูมิศาสตร์หรือไม่ กล่าวกันว่า หากบ้านถูกเคลื่อนย้ายไป ความรู้สึกของผู้อยู่อาศัยจะลดลงอย่างมาก" เพราะมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความกลัว ซึ่งถ้าหากมีบ้านไม่แข็งแรงก็เป็นผลกระทบต่อสุขภาพจิตได้ บางคนอาจจะคิดถึงบ้านเมื่อพวกเขาออกจากบ้าน

ผู้ไร้บ้าน
ผู้ไม่มีบ้าน
       ข้อ 25 ของ"ปฏิญญาสากลของสิทธิมนุษยชน" ถูกนำมาใช้ในปี 1948 มีข้อความเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยและคุณภาพของที่อยู่อาศัยดังต่อไปนี้ : "ทุกคนมีสิทธิที่จะมีมาตรฐานการครองชีพที่เพียงพอสำหรับสุขภาพ และความเป็นอยู่ของตัวเองและครอบครัวของเขา รวมทั้งอาหารเครื่องนุ่งห่มที่อยู่อาศัยและการดูแลทางการแพทย์และการบริการสังคมที่จำเป็น ... "[9]

       ในปี 2004 "สหประชาชาติกรมเศรษฐกิจและสังคม" ได้นิยามเกี่ยวกับผู้ไร้บ้านไว้ดังนี้ "ครัวเรือนที่ไม่มีขอบเขตที่อยู่อาศัย พวกเขาพกข้าวของไม่กี่ชิ้น พวกเขานอนหลับอยู่ข้างถนน ข้างประตู บนสะพานหรือในพื้นที่อื่นๆ"